Deze vorm komt het meest voor. De kat heeft veel jeuk, vooral op zijn rug, en bijt of likt daar de haren weg waardoor een grote kale plek ontstaat. Vaak ontstaan er ook kleine pukkeltjes op de huid. De dierenarts zal wat haren onderzoeken. Hij vindt dan afgebeten haren, wat het bewijs is dat de kat dit zelf doet en dat er geen sprake is van haaruitval.

De behandeling is eenvoudig. Alle huisdieren die vlooien kunnen hebben (katten, honden, fretten, konijnen) en in hetzelfde huis wonen, moeten een goede vlobestrijding krijgen. Diverse vlooienbestrijdingsmiddelen (waaronder Stronghold) geeft het dier een beschermlaag over de huid. Natuurlijk moet ook de omgeving behandeld worden omdat daar eitjes, larven en poppen van de vlo kunnen zitten.

De kat heeft veel jeuk, met name aan de hals en de kop. De dieren kunnen zich tot bloedens toe openkrabben. Enkele dieren hebben ook maagdarmklachten.

De behandeling is eenvoudig. Er moet een dieet gegeven worden dat de kat nog nooit gehad heeft. De eiwitbronnen zijn de grote boosdoeners. Tegenwoordig boeken we een groot succes met diëten, waarbij de eiwitten in hele kleine stukjes gehakt zijn. Het blijkt dat deze vorm van eiwit nooit allergie geeft en toch de kat een volledig dieet verschaft. Bij zeer heftig krabben plaatsen we stompe kunstnagels om de nagels van de achterpoten. Dit om hevige zelfverwonding te stoppen.

Deze allergie berust op allergie voor omgevingsstoffen, zoals bijvoorbeeld huisstofmijt of graspollen. De katten bijten haren weg, maar nu voornamelijk op de buik. Het beste is er voor te zorgen dat de kat geen contact met de allergische stof meer heeft. Maar in de praktijk is dit vaak niet uitvoerbaar. Dikwijls zullen we medicijnen moeten geven. Er worden tegenwoordig zeer goede resultaten geboekt met cyclosporinen. Deze medicijnen geven een goed resultaat zonder bijwerkingen.

De allergische kat blijft voor de dierenarts een uitdaging, waarbij voor ieder dier na een goed onderzoek een passende en genezende oplossing gevonden kan worden.