Spoed buiten openingstijden 070 - 206 09 00
Huisdierenziekenhuis Honselersdijk 0174 - 62 45 44
Dierenkliniek Leyweg 070 - 321 41 11
Paardenkliniek Honselersdijk 0174 - 62 45 44
Dierenkliniek 's-Gravenzande 0174 - 41 40 98
Dierenkliniek Wateringse Veld 070 - 394 12 38

Het belang van chippen

Vandaag het verhaal van collega Vanessa en haar kat Micky. Zij heeft zelf ervaren hoe belangrijk het is om een huisdier te chippen en goed te registreren. Micky van 18 jaar is namelijk meer dan een maand vermist geweest. Maar gelukkig vond Vanessa hem weer terug! Lees hier haar verhaal:

Iedere morgen gaat onze kat Micky van 18 jaar stipt om 17:30 naar buiten, om vervolgens om 17:45 thuis te komen, wat te eten en te gaan slapen. Tot 7 maart; Micky ging naar buiten, maar was om 18:30 nog niet terug. Alle alarmbellen gingen bij mij af. Ik ben direct gaan zoeken, maar kon hem nergens vinden.

In de avond hebben we 150 briefjes in de brievenbussen gedaan en flyers opgehangen. Op chipnummer.nl gelijk gecontroleerd of zijn chip goed geregistreerd stond. Maar het bleef stil. Ieder vrij momentje was ik aan het zoeken en hield ik Amivedi en facebook in de gaten. (De pagina genaamd vermiste dieren Westland)

Het viel mij op hoeveel katten vermist waren, maar ook gevonden werden, helaas soms ook overleden. Gelukkig was Micky gechipt, anders had ik naar elke melding van een Cyperse kat moeten gaan om zeker te weten dat hij het niet was. Ieder melding van een overleden Cyperse kat sloeg mijn hart weer even over. Ik keek dan snel en zag dan dat de kat geen chip had, gelukkig kon het Micky dan niet zijn.

Maar de dagen werden weken en het bleef nog steeds stil.  Veel katten werden gevonden en dankzij de chip weer herenigd met hun eigenaar. Het was inmiddels 1 april, er viel een dik pak sneeuw, nu was al onze hoop verloren, we namen in gedachten afscheid van onze Micky.

Tot 11 april 6 uur ’ s morgens: hoorde ik daar nu een miauw?? Het zal wel niet dacht ik. De afgelopen week heb ik al zo vaak gedacht dat ik ergens een miauw hoorde. Mijn dochter komt uit bed, daar hoorde ik toch weer wat! We rennen naar beneden en ja hoor daar zit hij in de tuin, broodmager. Hard miauwend rent hij naar binnen naar zijn voerbak (inmiddels had ik die al opgeruimd, dus snel alles uit de kastjes). Ik heb hem kleine beetjes eten gegeven.

Mijn dochters en ik zitten huilend van geluk naar hem te kijken, dit hadden we nooit meer verwacht. Één dag later stort hij in, ik ga snel naar dierenkliniek Honselersdijk, waar hij door dokter Lunenborg helemaal wordt gecontroleerd. Hij heeft leververvetting door lange tijd niets/tot weinig eten en is uitgedroogd. Na 3 dagen infuus en speciale voeding knapt hij op. Nu is hij bijna weer op zijn oude gewicht. Het gaat heel goed met hem. Hij ligt weer heerlijk samen met onze hond op de bank en we hopen dat we hem nog heel lang bij ons mogen houden.